Η διακόσμηση των τοίχων απ’ το μικρό παρεκκλήσι της έχει γίνει με χιλιάδες κρανία ανθρώπων. Η ιστορία της λέει ότι πρώτα χτίστηκε το παρεκκλήσι (1210), ως οστεοφυλάκιο παρακείμενου νοσοκομείου και νεκροταφείου. Η εκκλησία έγινε σχεδόν 60 χρόνια αργότερα (1269).
Η προέλευση των κρανίων δεν είναι βέβαια. Υπάρχουν πολλές εκδοχές και δεν είμαι σίγουρος ποια απ’ όλες είναι πιο φρικιαστική. Λένε ότι ίσως πρόκειται για κεφάλια αποκεφαλισμένων κατάδικων. Επειδή όμως το μέγεθος πολλών απ’ αυτών είναι τέτοιο που δεν ταιριάζει με ενήλικων ανθρώπων, υπάρχει η εκδοχή να είναι τα κρανία των παράνομων παιδιών των γυναικών της αριστοκρατικής μιλανέζικης κοινωνίας! Αλλά κι αυτές οι Μιλανέζες πλούσιες, τόσο καρπερές ήταν; Τέλος η πιο… εκκλησιαστική εκδοχή είναι ότι πρόκειται για οστά οπαδών του Αρειανισμού που σφαγιάστηκαν κατά χιλιάδες.
Όπως και να ‘χει τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά: τι λατρεύουν οι άνθρωποι στις εκκλησίες; Είναι ποτέ δυνατόν ένας χριστιανικός ναός της αγάπης να είναι διακοσμημένος με παιδικά κρανία; Ποιες άρρωστες ψυχές γονατίζουν μπρος στον –με αυτά σχηματισμένο- σταυρό και προσεύχονται για σωτηρία ψυχής και συγχώρεση αμαρτιών; Τι περίεργα πλάσματα ήταν οι ιερείς το 13ο αιώνα που είχαν για χόμπι μια τέτοια συλλογή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου